Για το παζάρι της Λάρισας που μας έλειψε…

Γράφει ο Απόστολος Παπαδόπουλος

 

Μυρωδιά από τσίκνα, χαλβά Φαρσάλων, σκόνης, δερμάτινων, μικρών ζώων, μοκέτας, λουκουμάδων και βάλε… η γκάμα προϊόντων, τροφίμων και δραστηριοτήτων είναι πολύ μεγάλη, γιατί μπορεί πλέον τα παζάρια στην χώρα μας να έχουν εξευρωπαϊστεί (το δικό μας ονομάζεται τα τελευταία χρόνια “Εμποροπανήγυρη”) αλλά ακόμα δεν έχουν χάσει την ιδιαίτερη μαγεία που αποπνέουν.

Σήμερα θα άνοιγε και το παζάρι της Λάρισας, λογικά με κάποιο μεγάλο όνομα απέναντι στον χώρο όπου γίνονται συναυλίες, και πλήθος κόσμου να συρρέει στην σκεπαστή αγορά Νεάπολης, είτε για να ψωνίσει, είτε για να παίξει στα παιχνίδια, είτε για να φάει γουρουνόπουλο είτε απλά για να δει.
Το παζάρι ανήκει στην ταυτότητα της πόλης όσο κι αν πολλοί το κατηγορούσαν τα προηγούμενα χρόνια. Και έσοδα φέρνει και κοινωνικό και πολιτιστικό γεγονός είναι. Τώρα που δεν στήθηκε για δεύτερη σερί χρονιά το καταλαβαίνουν περισσότεροι.

Προσωπικά πάντως μου έλειψε και ας μην ψώνιζα κάτι και ας γυρνούσα απλά γύρω γύρω μέχρι να κουραστώ και να φύγω.
Ένιωθα κάτι σαν υποχρέωση να πάω, πλέον η υποχρέωση είναι και δημοσιογραφική.
Το παζάρι είναι οι παιδικές και εφηβικές μας αναμνήσεις. Παιδιά που πηγαίναμε με τους γονείς μας για να ανέβουμε στα συγκρουόμενα, στην μπαλαρίνα, στο τρενάκι, να μπούμε στον γύρο του θανάτου. Έφηβοι όταν κανονίζαμε με παρέες αγοριών – κοριτσιών να βρεθούμε εκεί, να… πουλήσουμε λίγο μούρη στην σκοποβολή, να φάμε, να γελάσουμε.

Κάθε χρόνο εκεί στα τέλη Σεπτέμβρη απάλυνε λίγο αυτή την… απαλεψιά των πρώτων ημερών του σχολείου και ήταν κάτι σαν αποχαιρετισμός στην ανεμελιά του καλοκαιριού. Τελείωνε το παζάρι – ερχόταν πλέον οριστικά το φθινόπωρο και ο χειμώνας.

Όταν έβγαζα τις παρακάτω φωτογραφίες τον Σεπτέμβριο του 2019, δεν περίμενα ότι θα ερχόταν όλα αυτά, θα μου πείτε και ποιος το περίμενε; Ας ευχηθούμε λοιπόν αυτή να είναι η τελευταία χρονιά που μας λείπει το παζάρι. Το δικό μας παζάρι της Λάρισας.
Υγεία να έχουμε λοιπόν να βγάλουμε αμέτρητες φωτογραφίες στο επόμενο του 2022, χωρίς μάσκες, χωρίς αποστάσεις.

 

Τώρα που είδατε τις φωτογραφίες μήπως σας λείπει περισσότερο;

Μοιράσου το άρθρο

Το παζάρι ανήκει στην ταυτότητα της πόλης όσο κι αν πολλοί το κατηγορούσαν, είναι οι παιδικές και εφηβικές μας αναμνήσεις