Η Λαρισαία σοπράνο Μαργαρίτα Τσουκαρέλα συστήνεται στο κοινό

Συνέντευξη στην Villy Calliga

 

Από παιδί είχε πάθος με το μιούζικαλ, τη gospel, τη jazz, το swing, τη soul και την κινηματογραφική μουσική, στα οποία είναι αφοσιωμένη μέχρι σήμερα. Σοπράνο, musical performer, συνθέτις, στιχουργός και καθηγήτρια φωνητικής η Margarita Tsoukarelas μιλάει για τη μέχρι τώρα πορεία της.

Έπαιξε ρόλο στις επιλογές σου το ότι προέρχεσαι από καλλιτεχνικό περιβάλλον;

Το γεγονός ότι η μητέρα μου είναι παιδαγωγός θεάτρου – σκηνοθέτρια και ο πατέρας μου τραγουδιστής, αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα στο να αναπτύξω όλα μου τα ταλέντα. Με ώθησαν να τα ακολουθήσω με όλη μου την ψυχή. Έτσι συμμετείχα από παιδί σε διάφορους πανελλήνιους διαγωνισμούς τραγουδιού, από τους οποίους απέσπασα και πρώτα βραβεία, αλλά και σε παραστάσεις που διοργάνωνε η μητέρα μου στο θεατρικό της εργαστήρι στην Λάρισα. Στη συνέχεια άρχισα να φοιτώ στο Δημοτικό Ωδείο και αργότερα στο Μουσικό Γυμνάσιο – Λύκειο της πόλης. Όταν στα 18 ήρθε η ώρα να επιλέξω τις σπουδές μου, δεν ήταν δύσκολο.

Συνέχισες τις μουσικές σπουδές σου στην Πολωνία και στη Γερμανία.

Παραμένει έντονη στο μυαλό μου η προτροπή των κυρίων Τζον Μοδινού και Γιώργου Κατσαρού να ακολουθήσω τον δρόμο του λυρικού τραγουδιού. Ήξερα ότι έπρεπε να κυνηγήσω τα όνειρά μου και αυτό έκανα. Η Πολωνία είναι η γενέτειρά μου και η χώρα που μεγάλωσαν οι γονείς μου. Σπούδασα κλασικό τραγούδι και θέατρο στο Μουσικό Πανεπιστήμιο του Wroclaw Πολωνίας «Akademia Muzyczna Karola Lipinskiego we Wrocławiu», στον τομέα του «Opera performance & Vocal Pedagogy» (Bachelor & Master) και ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στο Μουσικό Πανεπιστήμιο της Λειψίας Γερμανίας «Hochschule für Musik und Theater Felix Mendelssohn Bartholdy».

Ασχολήθηκες με την όπερα και το μουσικό θέατρο. Μίλησέ μου για τους ρόλους σου.

Ακολούθησαν, σημαντικοί για μένα, ρόλοι όπερας όπως της Papagena στο «Der Zauberflöte», της Δέσποινα στο «Cosi Fan Tutte», της Γκρέτελ στο «Hänsel und Gretel», της Αταλάντα στον «Xerxes» και ρόλοι μιούζικαλ όπως της Μαρίας στο «West Side Story», της Sally στο «Cabaret», της Dorothy στον «Μάγο του Οζ», της Christine στο «Φάντασμα της Όπερας». Το 2012-2015 υπήρξα μέλος του συνόλου του «Theater der Jungen Welt Leipzig» (Θέατρο Λειψίας) της Γερμανίας στο οποίο ερμήνευσα βασικούς ρόλους σε μουσικοθεατρικές παραγωγές: «Panik in der Botanik», «Das Glickliche Haus», «Mit Tausend Wasser Gewaschen» κ.ά. Ταυτόχρονα εμφανιζόμουν ως σολίστ, στο «Kammeroper Dresden», στο «Vocal Ensemble Emotions» και στο «Gallissas Theaterverlag Berlin» Γερμανίας. Το 2013-2019 ήμουν μέλος του γνωστού σχήματος της Γερμανίας «Μusical Company Leipzig» με το οποίο ανεβάσαμε τις παραστάσεις «Broadway‘s Best» και «Musical Gala Βest of Broadway» στο König Albert Theater Bad Elster της Γερμανίας.

Θα έλεγα ότι είσαι ένα ιδιαίτερα «ανήσυχο πνεύμα»…

Πάντοτε ήθελα να καινοτομώ, να πειραματίζομαι με νέους εναλλακτικούς ήχους νοσταλγώντας συγχρόνως τα ρετρό τραγούδια διαφόρων δεκαετιών. Αυτή η «ανησυχία» με οδήγησε στο να μελετήσω μουσικές διαφόρων λαών και να ερμηνεύω σε πολλές ξένες γλώσσες. Έτσι δημιούργησα δύο συναυλιακά προγράμματα, το «Lady Margarita Swings» και το «Lady Margarita-Bei mir bist du scheen!», τα οποία παρουσίασα σε συναυλιακές αίθουσες, θέατρα και φεστιβάλ της Γερμανίας και Πολωνίας, όπως: «Jüdische Woche in Leipzig 2017», «Nacht der Museen Dresden», «Leipziger Operettenball» «Altes Rathaus Leipzig», «Krystallpalast Variete Leipzig», «Polnisches Institut Berlin», «Βlue Note Poznan», «Festiwal Kluczborskie Trele» κ.ά. Ένα από τα προγράμματά μου συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα της Κουλτούρας του Κεντρικού Συμβουλίου των Εβραίων της Γερμανίας (ZDJ) για το 2019. Ακολούθησαν εμφανίσεις στην Κρατική Τηλεόραση της Πολωνίας «TVP Polonia» & «Panorama TVP2» και σε ΜΜΕ της Ελλάδας όπως ΤV100, ΕΡΤ «H Φωνή της Ελλάδας» κ.ά. Το 2019 ήμουν μέλος της κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Διαγωνισμού Τραγουδιού «Kluczborskie Trele» της Πολωνίας.

Στιχουργική και σύνθεση. Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά;

H αγάπη και η ενασχόλησή μου επαγγελματικά ξεκίνησε όταν έγραψα τα πρώτα μου τραγούδια για την πολυβραβευμένη ταινία «Hustawka» το 2009 και αργότερα τραγούδια όπως «Γυάλινη Σφαίρα», «Rose of Eden», «Coronofili» κ.ά. Γράφοντας αισθάνομαι ότι «βυθίζομαι» στον συναισθηματικό μου κόσμο, τα τραγούδια μου τον αντανακλούν, είναι ένα είδος κάθαρσης και σκοπός μου είναι να παρουσιάσω την λύτρωση της ψυχής με έναν σύγχρονο σουρεαλιστικό αλλά και βαθιά ρομαντικό τρόπο.

Στη σύνθεση συνδυάζεις διαφορετικά μουσικά στοιχεία.

Μου αρέσει να «παντρεύω» τους παλιούς ήχους με τους καινούργιους, αφήνοντας πάντα έναν λυρισμό έτσι ώστε ο κόσμος να προβληματίζεται και να αισθάνεται. Συνδυάζω ποικίλα μουσικά στοιχεία (pop, electro, jazz, swing, alternative, classical), έχοντας μια μαγική retro νότα, η οποία τους προσδίδει έναν κινηματογραφικό χαρακτήρα. To 2019 παρουσίασα τη μουσικοθεατρική παράστασή μου «Destination Moon» στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Υπουργείου Πολιτισμού για την αυγουστιάτικη Πανσέληνο.

Η παρούσα κατάσταση έχει περιορίσει τη δημιουργικότητά σου;

Η καραντίνα δεν με πτόησε. Το 2020 δημιουργήσαμε με τη μητέρα μου τη μουσικοθεατρική παράσταση «Isolation – Απομόνωση», σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών Λάρισας, για την οποία έγραψα και το ομότιτλο τραγούδι. Πρόσφατα, έλαβα από το γερμανικό κράτος την Καλλιτεχνική Υποτροφία «Kultur Digital – So geht sächsisch» για τα νέα μου τραγούδια «Scarlet Dreams» και «World of U» για το 2020.

 

Τα επόμενα βήματά σου;

Προτού ξεσπάσει η πανδημία είχα προγραμματίσει να παρουσιάσω μια νέα μουσικοθεατρική παράσταση με θέμα τη ζωή της Edith Piaf. Ετοιμάζω επίσης νέα τραγούδια για το επόμενο άλμπουμ μου. Είμαι ανοιχτή σε νέες ενδιαφέρουσες προτάσεις – συνεργασίες και στην Ελλάδα. Ελπίζω σε μια καλυτέρευση των συνθηκών του καλλιτεχνικού μας χώρου και ευελπιστώ να τελειώσουν σύντομα όλες αυτές οι δύσκολες στιγμές που ζούμε και να επανέλθουμε δυναμικά, πιο δημιουργικοί από ποτέ.

 

 

Πηγή: athensvoice.gr

 

Μοιράσου το άρθρο

Η ενασχόλησή μου με το θέατρο, τη μουσική και το χορό ήταν ανάγκη που πήγαζε από μέσα μου. Αισθανόμουν ότι μέσα από αυτά ήμουν ευτυχισμένη. Ήταν ένας μαγικός κόσμος στον οποίο "χανόμουν". Το παιχνίδι μου αλλά και η ίδια μου ζωή