To 1ο Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος, έκλεισε τις εργασίες του ιδανικά μετά από έξι εβδομάδες εκπαίδευσης, εργασίας και συνδημιουργίας με το ερευνητικό και θέσει σκηνικό πειραματικό δρώμενο, απότοκο των τελευταίων τριών εβδομάδων του εργαστηρίου, που πέρασε από την μελέτη της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας στην σκηνική πράξη με τα ”Θραύσματα από τις Ικέτιδες του Ευριπίδη’’
Μία παραστασιακή δράση του εργαστηρίου πάνω στην μελέτη του άκρως πολιτικού/αντιπολεμικού κειμένου της τραγωδίας, Ικέτιδες του Ευριπίδη.
Με όχημα την νεοελληνική επιλεγμένη λυρική μετάφραση του ποιητή Γιώργου Κοροπούλη και πολύτιμους συνεργάτες συνοδοιπόρους, επαγγελματίες καλλιτέχνες και τεχνικούς της πόλης, που συνέβαλαν στο τελικό αποτέλεσμα, παρουσιάστηκε η καλλιτεχνική αυτή εργασία την περασμένη Κυριακή στις 8μμ στο Β’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισα με ελεύθερη είσοδο, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων.
Οι κατά Οδοιπόρους ‘’Ικέτιδες’’ σκηνοθετικά, μέσα από την ματιά του κυρίως εκπαιδευτή του εργαστηρίου κου Άκυ Μητσούλη, οποίος είχε και την γενική σκηνοθετική επιμέλεια του δρώμενου, είναι Ικέτιδες μέσα στον αέναο άχρονο χρόνο.
‘’… γυναίκες που μένουν πίσω ή οι γυναίκες που τραβάνε μπροστά… που περιμένουν ή που σέρνουν στωικά ένα άδειο κιβώτιο…
Οι γυναίκες , οι μάνες , οι σύντροφοι που δεν θα γίνουν ποιήματα σε εθνικές γιορτές γεμάτες πατριωτικό συναίσθημα.
Οι γυναίκες που θα γραφτούν στα φιλά γράμματα της ιστορίας.
Κι αν κάποτε γίνουν πρωτοσέλιδο θα είναι γιατί τους έχει κυριεύσει ο θρήνος.
Ο θρήνος για το χαμό ενός παιδιού μέσα στα κύματα για την αναζήτηση καλύτερης ζωής.
Ο θρήνος για το χαμό ενός αγώνα.
Ο θρήνος και η ικεσία για τα άταφα σώματα των νεκρών.
Αυτές είναι οι Ικέτιδες μέσα από τα μάτια και τη δουλειά αυτού του Εργαστηρίου.
Όχι συμβατικές , πολύ ανορθόδοξες αλλά πάντα εκεί δυνατές…
Γεμάτες αγώνα…
Με ψηλά το κεφάλι…’’
όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης.
Το δρώμενο διάρκειας 50 λεπτών παρακολούθησε πλήθος θεατρόφιλου κοινού που γέμισε όλο τον περιβάλλοντα χώρο, με θεατές να κάθονται πέρα από τις μαρμάρινες θέσεις των εδωλίων, τις καρέκλες που παραχώρησε στην ομάδα το Θεσσαλικό Θέατρο, τα πρανή του χώρου, ακόμα και σε τμήματα της αρχαίας σκηνής του θεάτρου.
Παρούσα και η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας κα Σταυρούλα Σδρόλια, που ευχαρίστησε την ομάδα και τους συντελεστές της θεατρικής βραδιάς που τίμησαν τον χώρο και έκλεισαν κατ΄ ουσίας την πολιτιστικά δρώμενα της πόλης σε εξωτερικούς χώρους.
Το Θέατρο των Οδοιπόρων, ακούγοντας τα έντονα και παρατεταμένα χειροκροτήματα των θεατών της Κυριακής και κρατώντας όλα τα θερμά σχόλια τους κατόπιν της δράσης, υπόσχεται να συνεχίσει να οδοιπορεί καλλιτεχνώντας και να αφηγείται ιστορίες που θα μιλάνε πάντα στις καρδιές, την ψυχή και τον νου των θεατών/συνοδοιπόρων, όπως κάνει εδώ και εννέα συναπτά έτη στην πόλη, με περίσσια όρεξη και πάθος για δημιουργία, με πολλές πολλές ώρες εργασίας σε κατάλληλους ή μη νοικιαζόμενους χώρους εργασίας/προβών, πάντα με ίδιες δυνάμεις, τις δυνάμεις της θέλησης για εργασία στον τομέα του θεάτρου και εν γένει των παραστατικών τεχνών, ως μία ομάδα επαγγελματιών Λαρισαίων καλλιτεχνών που είναι.
Οι Οδοιπόροι, είμαστε καλλιτεχνικά θέσει εργάτες της τέχνης, αλλά ευελπιστούμε –χωρίς ποτέ να χάσουμε την ιδεολογική/καλλιτεχνική μας ταυτότητα- κάποια στιγμή να γίνουμε όλα τα μέλη της ομάδας και ρεαλιστικά, πλήρως εργαζόμενοι στην τέχνη μας.
Αυτή είναι η καλλιτεχνική μας θεώρηση, κοινωνική και πολιτική συνάμα, για την εργασία/καλλιτεχνία μας.
Κρατώντας συνειδητά πάντα, άμεση σχέση και αλληλεπίδραση με την κοινωνία και τους ανθρώπους/πολίτες της.
Ραντεβού στα επόμενα καλλιτεχνικά οδοιπορικά μας, με όλες και όλους σας συνοδοιπόρισσες/οι!
Δείτε φωτογραφίες:
