Ανακοίνωση εξέδωσε η Επιτροπής Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας Δήμου Λαρισαίων σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.
Αναλυτικά: «Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, αφηγούνται ο ένας στον άλλον ιστορίες. Η πανέμορφη κουλτούρα του θεάτρου θα ζει όσο παραμένουμε εδώ.
Η δημιουργική παρόρμηση των συγγραφέων, σκηνογράφων, χορευτών, τραγουδιστών, ηθοποιών, μουσικών, σκηνοθετών δε θα καταπνιγεί ποτέ και στο πολύ εγγύς μέλλον θα ευδοκιμήσει και πάλι με νέα ενέργεια και μια νέα αντίληψη του κόσμου που μοιραζόμαστε όλοι.
Αδημονώ!»
Έλεν Μίρεν
Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος για να γράψει το μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο.
Φέτος προσκάλεσε τον Αμερικανό σκηνοθέτη Πήτερ Σέλαρς.
Τι ακριβώς είναι όμως το θέατρο; Είναι απλώς ένα μέσο διαφυγής από τα προβλήματα της καθημερινότητας; Απλώς ένα μέσο τέρψης; Περνάει μηνύματα στον θεατή; Και αν ναι, τί είδους μηνύματα; Πώς αντιμετωπίζει ο μέσος Έλληνας το θέατρο; Το θεωρεί διαχρονικό ή ξεπερασμένο θεσμό; Πιστεύει ότι έχει ακόμα να προσφέρει νέες ιδέες ή σερβίρει απλώς “ξαναζεσταμένο φαγητό”;
Το θέατρο φυσικά μαθαίνει τον άνθρωπο να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του. Τον μαθαίνει τι είναι η χαρά, η λύπη, το γέλιο, ο πόνος, ο οδυρμός, ο οίκτος, η συμπόνια, η ευτυχία, το πάθος, το μίσος, η γαλήνη, η ψυχική ηρεμία. Ο Έλληνας μέσα από το θέατρο έμαθε να διαβάζει. Να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις δημιουργικά, με περισσότερη συγκέντρωση και φαντασία.
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας.»
Κάρολος Κουν
Φωτογραφία: Θεσσαλικό Θέατρο, «Το Παιχνίδι του Έρωτα και της Τύχης», Χειμώνας 2001-2002
