Συνέντευξη στον Απόστολο Παπαδόπουλο
Στα social media κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια μια μεγάλη αγάπη για οτιδήποτε παλιό, είτε αυτό λέγεται παιχνίδι, είτε παγωτό, είτε γαριδάκια και σοκολάτες, κάποια οικιακή συσκευή, οτιδήποτε θυμίζει 90’s και πίσω.
Η νοσταλγία λένε είναι από τα πιο περίεργα συναισθήματα, μπορεί να σε διαλύσει ψυχολογικά αν την αφήσεις να σε κυριεύσει αλλά μπορεί να σου δείξει τον δρόμο για το καλύτερο. Όπως έχει πει και ο Γάλλος φιλόσοφος Ρολάν Μπάρτ “Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία”.
Ας αφήσουμε όμως τα αποφθέγματα και ας δούμε τι έχει να μας πει κάποιος που επένδυσε στην νοσταλγία και πουλάει …κομμάτια μνήμης. Ο Μάκης Τσοπουρίδης, λοιπόν, είναι ιδιοκτήτης του VAM Toys στην Οδό Ασκληπιού 40 – του πιο vintage καταστήματος παιχνιδιών στην Λάρισα.
Αρχικά μου λέει τι τον ώθησε στο να ανοίξει αυτό το κατάστημα. “Ξεκίνησα πριν 6 χρόνια περίπου να ψάχνω παλιά και σφραγισμένα παιχνίδια είτε στο ίντερνετ, είτε από άτομα, είτε σε παιχνιδάδικα και να τα πουλάω στο ebay και στο marketplace του Facebook, είδα ότι υπήρχε ανταπόκριση και έτσι αργότερα ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω και έναν χώρο για να τα εκθέσω, παράλληλα με το e-shop που διατηρώ, και γενικά να το κάνω όλο αυτό πιο επίσημα ως επάγγελμα”.
Τι σημαίνει Vam toys όμως και σε τι κοινό απευθύνεται;
“Το VAM toys σημαίνει vintage and modern, δηλαδή παλιά και μοντέρνα παιχνίδια – σταδιακά το πηγαίνω στο πιο μοντέρνο με μια διαφοροποίηση πάντα από τα υπόλοιπα μεγάλα παιχνιδάδικα. Απευθύνομαι σε ένα πιο εξειδικευμένο κοινό και όχι σε κάποιον που απλά θέλει ένα παιχνίδι για το παιδί του γιατί σίγουρα σε αυτόν θα φανούν ακριβά αυτά που έχω στο κατάστημα” και συνεχίζει: “Με αυτό ασχολούμαι έξι χρόνια τώρα, το κατάστημα το έχω τρία χρόνια, έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα για να βρω παιχνίδια, το περασμένο καλοκαίρι γυρίσαμε με την γυναίκα μου σε όλη την Πελοπόννησο και πήγα σε όλα τα παιχνιδάδικα για να βρω αυτά που θέλω”.
Στη συνέχεια μου εξηγεί τι ακριβώς σημαίνει vintage παιχνίδι.
“Vintage θεωρείται ένα παιχνίδι 20 – 25 ετών, της δεκαετίας του 90 δηλαδή, από την άλλη μεριά έχουμε χάσει λίγο την έννοια του τι είναι vintage, δηλαδή το ότι ένα παιχνίδι είναι παλιό, δεν είναι απαραίτητα και συλλεκτικό και ένα παιχνίδι που είναι συλλεκτικό δεν είναι απαραίτητο να είναι και παλιό. Έχει να κάνει με το σε πόσα κομμάτια βγήκε, σε ποια ήπειρο κυκλοφόρησε, μπορεί να κυκλοφόρησε στην Ευρώπη και όχι στην Αμερική πχ ή μπορεί το κουτί της Ευρώπης να είναι διαφορετικό από αυτό της Ασίας, να φανταστείς κάποιος μου επέστρεψε έναν Ben10 που είχε αγοράσει επειδή το κουτί του ήταν στα ελληνικά και όχι στα αγγλικά, άρα καταλαβαίνεις ότι όλα μετράνε”.
Άρα με λίγα λόγια υπάρχει ζήτηση για παλιά παιχνίδια; “Υπάρχει πάρα πολύ ζήτηση και το βλέπεις αυτό και από τις εταιρείες, βλέπεις ότι οι περισσότερες λανσάρουν vintage κομμάτια, δηλαδή έχουν ξαναβγεί Master of the universe, G.I.Joe, Ghostbusters, Power Rangers, Χελονονιτζάκια, η Playmobil βγάζει συνεχώς διαχρονικούς χαρακτήρες σε νέους κωδικούς”.
Όσον αφορά τα παιδιά τώρα, πως προσεγγίζουν αυτά τα παιχνίδια που τα περισσότερα αφορούν ήρωες που δεν τους έχουν δει στην τηλεόραση;
“Στα παιδιά μετράει φυσικά το τι θα δουν στην τηλεόραση, πχ τώρα που στο Netflix έδειξε ξανά το He-Man and the Masters of the Universe πωλούνται οι vintage φιγούρες του He-Man που έχω. Από την άλλη έρχονται μερικοί μπαμπάδες να πάρουν μια φιγούρα G.I.Joe και τους ρωτάω αν το ξέρει το παιδί τους και μου λένε “ε έπαιζα εγώ και θα τους το μάθω” αλλά δεν είναι τόσο απλό, πρέπει το παιδί να έχει ένα συναισθηματικό δέσιμο με τον ήρωα”.
Μου εξηγεί επίσης την αξία που έχει το οτιδήποτε retro για τους πελάτες του.
“Το retro έχει ζήτηση και από θέμα νοσταλγίας, ότι δηλαδή κάποιοι γονείς θα έρθουν να πάρουν έναν ήρωα που έπαιζαν αυτοί μικροί για το παιδί τους αλλά και για καθαρά συλλεκτικούς λόγους. Οι φανατικοί συλλέκτες θα το πάρουν για να το βάλουν στο ράφι και θέλουν μάλιστα να είναι σε καλή κατάσταση, μου λένε πχ θέλουμε αυτή την κούκλα και μου λένε στείλε μου φωτογραφία κοντινή για να δούμε αν είναι καλό το μακιγιάζ αν έχει κάποια ατέλεια, γρατσουνιά κλπ. έχει μεγάλη σημασία η λεπτομέρεια δηλαδή. Πολλοί είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν ότι τους λείπει για να συμπληρώσουν τις συλλογές τους ακόμα και σε πολύ υψηλές τιμές, και με αυτό τον τρόπο η ζήτηση ανεβάζει και την προσφορά”.
Δεν είναι όμως εύκολη υπόθεση να βρίσκει συνεχώς σφραγισμένα και παλιά παιχνίδια, όπως εξηγεί:
“Είναι δύσκολο να βρεις πλέον στοκ γιατί πολλά καταστήματα έχουν πλέον κλείσει, λογικό είναι όταν υπάρχουν μεγάλες αλυσίδες και όταν βρίσκεις παιχνίδια μέχρι και στα σούπερ μάρκετ. Επίσης πολλά παιδιά δεν συνεχίζουν να κρατάνε το κατάστημα των πατεράδων τους επειδή λένε ότι δεν αξίζει, ειδικά σε μικρότερες πόλεις από την Λάρισα, όπου δεν υπάρχει πελατεία. Άρα ότι βρίσκω μόνο από διαδίκτυο είτε από κάποιους που ψάξανε παλιότερα και βρήκανε” λέει και συνεχίζει:
“Αυτά που έχω στο μαγαζί δεν υπάρχουν στα μεγάλα πολυκαταστήματα, μόνο σε εξειδικευμένα καταστήματα, επικεντρώνομαι στις φιγούρες από ταινίες και από σειρές.
Έχω κάποιους κωδικούς που τους φέρνω μόνο εγώ, από το εξωτερικό κυρίως, στην Ελλάδα συνεργάζομαι μόνο με την Playmobil και γενικά ψάχνω τι δε μπορεί να έχουν άλλοι για να το φέρνω εγώ. Όσο ασχολείσαι καταλαβαίνεις και την αξία του κάθε παιχνιδιού, πόσο πρέπει να το αγοράσεις και να το πουλήσεις”.
Εκείνη την ώρα που τελειώναμε την συνέντευξη στο μαγαζί μπήκε ο Γιάννης ο οποίος μου συστήθηκε ως ο μεγαλύτερος συλλέκτης Playmobil στην Ελλάδα. “Η συλλογή μου είναι τεράστια αποτελείται από την σειρά της εταιρείας Λύρας που είναι ο αντιπρόσωπος των Playmobil στην Ελλάδα, προτίμησα να επενδύω εκεί τα χρήματά μου παρά να αγοράσω ένα σπίτι ή να πάω ένα ταξίδι” μου λέει, και εκεί καταλαβαίνω πως η ρετρομανία στην εποχή μας έχει πολύ γερές ρίζες και φανατικούς οπαδούς!
